Βρε πώς αλλάζει ο καιρός!

Τον τελευταίο καιρό είμαι πολύ πιεσμένος χρονικά. Η 3μηνη κατάληψη του χειμώνα και η ολίσθηση του έτους που αυτή επέφερε με έχουν κάνει να ασχολούμαι ακόμα με μαθήματα χειμερινού εξαμήνου, ενώ παράλληλα "τρέχει" και η διπλωματική μου εργασία. Θέλω να τελειώσω φέτος και, δεδομένου ότι θα λείπω εκτός Ελλάδας από 1 Αυγούστου ως 31 Οκτώβρη, έχω ρίξει όλο το βάρος στη χρονική περίοδο πριν το ταξίδι.

Αν και θα μου ήταν εύκολο και προσφιλές, δε θα γκρινιάξω για την έλλειψη χρόνου. Αυτό που θέλω να σχολιάσω είναι το πόσο αλλάζει η καθημερινότητα του φοιτητή από το πρώτο στο τελευταίο έτος.

Βλέπω την αδερφή μου να μην έχει έγνοιες, να λείπει από το σπίτι όλη μέρα, να μην έχει δώσει ακόμα ένα μάθημα (ένεκα της κατάστασης), να κανονίζει μπάνια και καφέδες και ...ζηλεύω. Θυμάμαι τον εαυτό μου στην αρχή των σπουδών, έτσι ακριβώς αδιάφορο για τις "υποχρεώσεις" και επιρρεπή στη "ρέκλα". Θυμάμαι τις εκδρομές και τα πρώτα μπάνια αυτήν ακριβώς την περίοδο του έτους και μετά αναρωτιέμαι αν υπάρχει καμιά λίμνη στις Βρυξέλλες να κάνω καμιά βουτιά τον Αύγουστο. Τουλάχιστον θα μένω σε άψογο ξενοδοχείο!

Αυτή ακριβώς η διαφορά ανάμεσα στην αρχή και το τέλος της φοιτητικής ζωής (τότε που θες να "κλείσεις τα βιβλία" και ανυπομονείς να δεις τι σε περιμένει παρακάτω) είναι που μου κάνει εντύπωση. Πόσο αλλάζουμε μέσα σε λίγα χρόνια. Πόσο εύκολα ξεχνάμε την παλιά ζωή μας και καταλήγουμε μέχρι και να ζηλεύουμε αυτούς που τώρα την έχουν. Τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα χειρότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες (ίσον μεγαλύτερες κρίσεις...), λέει ο lexluthor06. Τροφή για σκέψη και απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι αχόρταγο ον. Πάντα θέλει κάτι παραπάνω, πάντα αναπολεί κάτι που άφησε πίσω (για να πάει παραπάνω...). Φαύλος κύκλος!

Χθες ήμουν πάλι κακόκεφος νωρίς το βράδυ που βγήκα να φάω ακριβώς επειδή νιώθω να μην μπορώ να βάλω τις υποχρεώσεις μου σε μια σειρά. Όσο και να μοχθήσω, να ασχοληθώ, πάντα υπάρχει κάτι να κάνω την επόμενη μέρα! Όταν έχω πράγματα στο μυαλό μου, δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ 100% τις "ελεύθερες" στιγμές. Και ενίοτε με παίρνει από κάτω. Το βάζω ως άσκηση στον εαυτό μου να μάθω να "κατεβάζω το διακόπτη" ορισμένες στιγμές, ακόμα κι αν λόγω αυτού η επόμενη μέρα θα είναι πιο δύσκολη απ' ότι συνήθως.

Κάπου που δε θα πάω φέτος:

Παραλία "Χρυσή", Γαϊδουρονήσι, Ν. Λασιθίου, Κρήτη

Και κάπου όπου θα "αποδράσω" μαζί με το alter ego μου:

La Sagrada Familia, Barçelona, Catalunya, España

PS (άσχετο) : Όχι ότι δεν το ξέραμε, αλλά ο Kaká ήταν παρθένος μέχρι τη μέρα του γάμου του!