Chop Suey!

Το blog αυτό ΔΕ φτιάχτηκε για να είναι ποδοσφαιρικό. Αλλά τι να σου κάνει ο απλός ο γαύρος άμα βλέπει την ομάδα να τον τρελαίνει όλη την ώρα. Μετά τα δυο διπλά στο Champions League λοιπόν, τη νίκη επί της ΑΕΚ και την αποφυγή της ήττας από τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη, και ενώ ακόμα βρίσκεται ένα πόντο από την πρώτη θέση (με άλλα λόγια μέσα σε όλους τους στόχους), έρχεται και μια ξεγυρισμένη τεσσάρα στο βάζελο να μας αρρωστήσει. Κούτσα κούτσα, με την κουβέντα για τη διαιτησία και με τις δηλώσεις του Τεσέ-ιρο και των παιχτών του (παιχταράδων), πέρασε ο καιρός από την Κυριακή ως την Τετάρτη χωρίς κανείς να καταλάβει ότι ο Λεμονής είχε βρει και τρόπο να συμμαζέψει το (ασυμμάζευτο στο πρώτο ματς) κέντρο της ομάδας, αλλά και τον τρόπο να πορώσει τους παίχτες του! Ζεβλάκοφ μετά το ματς: "Πώς το είπε ένας παίχτης του Παναθηναϊκού ότι το μάτς θα έληγε 1-4; Ε, ας βάζανε το ένα!". Να σου κάνει πλάκα ο Τζόλε που έχει μαζέψει κλωτσιά και για τα γεράματα δέκα χρόνια τώρα από σένα ΟΚ, αλλά να σου κάνει πλάκα και ο Ζεβλάκας ρε Γκούμα; ΡΕ ΓΚΟΥΜΑ;

Χάρηκα για το γκολάκι του Νούνιεζ επίσης.

Ένα τελευταίο ποδοσφαιρικό σχόλιο για τον Alexandre Pato, που έκανε επιτέλους ντεμπούτο με τη Μίλαν και ανάγκασε μέχρι και το Σωτηρακόπουλο να του αφιερώσει άρθρο στη SportDay καταμεσίς των δύο ντέρμπι. Δεν έχει νόημα να λέμε πολλά, όποιος ενδιαφέρθηκε να δει το ματς, θα κατάλαβε γιατί η Μίλαν μια ζωή θα (ξανα)γεννιέται απο τις στάχτες της και θα σηκώνει "κούπες με μεγάλα αυτιά"!

Σκέφτομαι να δώσω επιτέλους μια ταυτότητα στο blog (βλέπε τίτλο) και να είναι μάλιστα και στρατιωτική, με άλλα λόγια να γράφω εδώ μέσα πλήρη περιγραφή (μετά συναισθημάτων) όλων όσων θα ζήσω το φανταροδωδεκάμηνο που μου έρχεται. Δεν είναι εύκολο α) να βρεις ίντερνετ, β) να έχεις κέφι να γράφεις περιγραφές όσο υπηρετείς, αλλά η σκέψη είναι υπό επεξεργασία. Το έχουν κάνει και άλλοι. Προς το παρόν προετοιμάζομαι κάνοντας λίστα όλων όσων (πιθανά) θα χρειαστώ στην εκπαίδευση και ψάχνοντας πληροφορίες σε στρατιωτικά φόρα.

PS: Όταν ήμουνα στο λύκειο είχε κυκλοφορήσει το album Toxicity των System of A Down. Ένα τραγούδι που είχε κάνει πάταγο και τότε το ακούγαμε ολη την ώρα με τη φίλη μου την Τίνα ήταν το Chop Suey! Μερικά χρόνια μετά κατάφερα να βρω το (σωστό) βιντεοκλίπ! Enjoy: