Ο Tyler Durden ζει ανάμεσά μας;

Άρθρο στην Καθημερινή:

Μπαράζ επιθέσεων στην Αθήνα σε τράπεζες και ΙΧ

Μπαράζ εμπρηστικών επιθέσεων σε εκθέσεις αυτοκινήτων, τράπεζες και ένα γερανοφόρο όχημα της ΔΕΗ σημειώθηκαν μέσα σε 15 λεπτά τα ξημερώματα από τις 00.55 ως τη 1.10 σε διάφορα σημεία της Αττικής.

Οι δράστες τοποθέτησαν αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς με γκαζάκια με τους οποίους κατέστρεψαν 22 πολυτελή αυτοκίνητα και μία μοτοσικλέτα σε τρεις εκθέσεις αυτοκινήτων. Συγκεκριμένα, στη διασταύρωση Σαρανταπόρου και Εθνικής Αντιστάσεως στο Χαλάνδρι στην αντιπροσωπεία της Πόρσε πυρπόλησαν 4 ΙΧ, στη διασταύρωση Κηφισίας και Μουσών στη Νέα Ερυθραία στην αντιπροσωπεία «Car Collections» καταστράφηκαν 16 αυτοκίνητα μάρκας Πόρσε, BMW, Χάμερ και άλλα και μία μοτοσικλέτα. Στη διασταύρωση Αργυρουπόλεως και Χρυσοστόμου Σμύρνης στην Αργυρούπολη στην αντιπροσωπεία «PV Motors» καταστράφηκαν 2 ΙΧ.

Επίσης, αυτοσχέδιοι εμπρηστικοί μηχανισμοί εξερράγησαν στις τράπεζες «CitiBank», στη διασταύρωση Θεοτόκη και Πατησίων, στα Πατήσια, «Πειραιώς» στη λεωφόρο Ηλιουπόλεως 45 στη Δάφνη και σε 3 «Open 24» της Eurobank στη λεωφόρο Ηλιουπόλεως 53, στη Δάφνη, στη λεωφόρο Δεκελείας 108 στη Νέα Φιλαδέλφεια και στην Ιερά Οδό 19 στο Αιγάλεω. Σε όλες τις περιπτώσεις έπαθαν ζημιές τα ΑΤΜ.

Και τώρα τι; Θα αρχίσουν να κλέβουν και σακούλες λίπος από τα Bodyline; Το Fight Club ήταν προφητικό! Γαμώ τον καπιταλισμό, τα ακριβά αμάξια και τις τράπεζες!

PS: Πότε θα γυρίσεις;

PPS: Για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει παραπάνω πράγματα για τα "προβλήματα" του Facebook με την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Chop Suey!

Το blog αυτό ΔΕ φτιάχτηκε για να είναι ποδοσφαιρικό. Αλλά τι να σου κάνει ο απλός ο γαύρος άμα βλέπει την ομάδα να τον τρελαίνει όλη την ώρα. Μετά τα δυο διπλά στο Champions League λοιπόν, τη νίκη επί της ΑΕΚ και την αποφυγή της ήττας από τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη, και ενώ ακόμα βρίσκεται ένα πόντο από την πρώτη θέση (με άλλα λόγια μέσα σε όλους τους στόχους), έρχεται και μια ξεγυρισμένη τεσσάρα στο βάζελο να μας αρρωστήσει. Κούτσα κούτσα, με την κουβέντα για τη διαιτησία και με τις δηλώσεις του Τεσέ-ιρο και των παιχτών του (παιχταράδων), πέρασε ο καιρός από την Κυριακή ως την Τετάρτη χωρίς κανείς να καταλάβει ότι ο Λεμονής είχε βρει και τρόπο να συμμαζέψει το (ασυμμάζευτο στο πρώτο ματς) κέντρο της ομάδας, αλλά και τον τρόπο να πορώσει τους παίχτες του! Ζεβλάκοφ μετά το ματς: "Πώς το είπε ένας παίχτης του Παναθηναϊκού ότι το μάτς θα έληγε 1-4; Ε, ας βάζανε το ένα!". Να σου κάνει πλάκα ο Τζόλε που έχει μαζέψει κλωτσιά και για τα γεράματα δέκα χρόνια τώρα από σένα ΟΚ, αλλά να σου κάνει πλάκα και ο Ζεβλάκας ρε Γκούμα; ΡΕ ΓΚΟΥΜΑ;

Χάρηκα για το γκολάκι του Νούνιεζ επίσης.

Ένα τελευταίο ποδοσφαιρικό σχόλιο για τον Alexandre Pato, που έκανε επιτέλους ντεμπούτο με τη Μίλαν και ανάγκασε μέχρι και το Σωτηρακόπουλο να του αφιερώσει άρθρο στη SportDay καταμεσίς των δύο ντέρμπι. Δεν έχει νόημα να λέμε πολλά, όποιος ενδιαφέρθηκε να δει το ματς, θα κατάλαβε γιατί η Μίλαν μια ζωή θα (ξανα)γεννιέται απο τις στάχτες της και θα σηκώνει "κούπες με μεγάλα αυτιά"!

Σκέφτομαι να δώσω επιτέλους μια ταυτότητα στο blog (βλέπε τίτλο) και να είναι μάλιστα και στρατιωτική, με άλλα λόγια να γράφω εδώ μέσα πλήρη περιγραφή (μετά συναισθημάτων) όλων όσων θα ζήσω το φανταροδωδεκάμηνο που μου έρχεται. Δεν είναι εύκολο α) να βρεις ίντερνετ, β) να έχεις κέφι να γράφεις περιγραφές όσο υπηρετείς, αλλά η σκέψη είναι υπό επεξεργασία. Το έχουν κάνει και άλλοι. Προς το παρόν προετοιμάζομαι κάνοντας λίστα όλων όσων (πιθανά) θα χρειαστώ στην εκπαίδευση και ψάχνοντας πληροφορίες σε στρατιωτικά φόρα.

PS: Όταν ήμουνα στο λύκειο είχε κυκλοφορήσει το album Toxicity των System of A Down. Ένα τραγούδι που είχε κάνει πάταγο και τότε το ακούγαμε ολη την ώρα με τη φίλη μου την Τίνα ήταν το Chop Suey! Μερικά χρόνια μετά κατάφερα να βρω το (σωστό) βιντεοκλίπ! Enjoy:

"Τεχνητή οικογένεια"

Από άρθρο της "Ελευθεροτυπίας" (ολόκληρο εδώ):

"Και οι δύο καθηγητές πιστεύουν ότι τα μέλη της γενιάς Χ (γεννημένοι μεταξύ 1965 και 1985) στράφηκαν περισσότερο στη δημιουργία «τεχνητών οικογενειών», ενισχύοντας δηλαδή τις σχέσεις με τους κολλητούς τους φίλους. Αυτή τους η τάση «μεταφέρθηκε με επιτυχία στην τηλεόραση με την αμερικανική σειρά "Friends" και τη βρετανική παραγωγή "This Life"». «Οσο περίεργο και αν φαίνεται, μπορεί σε αυτές της σειρές να γίνονται πολλές και λεπτομερείς συζητήσεις για το σεξ, αλλά... η δράση είναι μηδαμινή», λέει ο Λάουμαν, ο οποίος εκτιμά ότι μειώθηκαν οι ερωτικές περιπέτειες των μελών της γενιάς Χ λόγω της δυσκολίας «αποδοχής των ερωτικών συντρόφων και προσαρμογής τους στον κύκλο των φίλων»."

Τώρα να σας πω πόσο κόλλησα διαβάζοντας αυτό το αποσπασματάκι, μου φαίνεται περιττό! Τα μέλη του παρεακίου (του Bridge) καταλαβαίνουν αμέσως γιατί αυτό μας καθρεφτίζει! Ενίσχυση σχέσεων με κολλητούς, μας αρέσουν τα "Φιλαράκια", περνάμε τις σχέσεις μας από παρεο-φιλτράρισμα και κολώνουμε να "απατήσουμε" (εντός ή και εκτός εισαγωγικών) επειδή τα πάντα είναι προστατευόμενα κάτω από την ομπρέλα "παρέα". Χμ... Μας πιάσανε πάλι οι ψυχολόγοι και ανησυχώ!

PS: Καλή δύναμε ρε Αντονέλο με τα διαγωνίσματά σου. Καλά αποτελέσματα στον Πάνθηρα. Και επίσης καλή δύναμη στο ζεύγος του campus. Και στο Θόδωρα και κλείνω. Και καλή αρχή στη Βάλια και κλείνω τελειωτικά!
PPS: Λεμονή, με τέτοιο (ανύπαρκτο) κέντρο δεν πας πουθενά!

Όλα θα πάνε καλά (έτσι γιατρέ μου;)

"Κάθε περίοδος στη ζωή σου είναι καλή, αρκεί να είσαι υγιής και να ξέρεις σε ποια περίοδο βρίσκεσαι."

Ωραία φράση. Μόνος μου την έφτιαξα! Ας την αναλύσουμε.

Η πρώτη υπόθεση είναι η εύκολη: Υγεία να έχουμε, απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνεις οτιδήποτε είναι να είσαι υγιής, σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου σίγουρα τίποτα δε φαίνεται κάτι άλλο εκτός από μαύρο... Η ευχή μου για τη νέα χρονιά, δεδομένου ότι το παρόν είναι το πρώτο ποστ του 08.

Η δεύτερη υπόθεση, πιο προσωπική: Σοκ έπαθα ο καημένος κατά τη μετάβαση από την καθημερινή ζωή του εργαζόμενου στις απολύτως μηδέν υποχρεώσεις του τώρα. Κάπου έπρεπε να το πω να ξεσκάσω! Οφείλω να συνειδητοποιήσω σε τι φάση βρίσκομαι και να τη χαρώ, αλλιώς θα πέσει πολύ γκρίνια.

Το κακό είναι ότι όταν είμαι αδρανής πέφτω σε νάρκη: δε μπορώ να ξεκινήσω με τίποτα! Ήθελα να γράψω ένα (ακόμα) ποστ σχετικά με το facebook και την απαράδεκτη πολιτική του σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα. Τίποτα. Ήθελα να ασχοληθώ με το γαύρο και τις μεταγραφές του. Τίποτα. Ήθελα να κάνω online κριτική του 3μήνου στο Βέλγιο και των αποτελεσμάτων μου εκεί. Τίποτα. Ήθελα να γράψω τι ωραία τα πέρασα στις γιορτές με τα φιλαράκια τα παλιά στην Αθήνα. Τίποτα. Ήθελα να παραθέσω μερικά κειμενάκια σχετικά με τους "χλιδάνεργους". Τίποτα. Ήθελα να ποστάρω μια φωτογραφία της βεβαίωσης αποφοίτησης από τη ΣΗΜΜΥ με βαθμό 8,10. Τίποτα. Ακόμα και το "πρωτοχρονιάτικο" ποστ έρχεται στις 10/01...

Παύση. Σημείωμα κατάταξης στον ελληνικό στρατό. Δευτέρα 11/02/08, 6ο ΣΠ Κορίνθου... Υπάρχει περίπτωση αυτό να βοηθήσει με τον οποιονδήποτε τρόπο; Μπααα... Πάμε ξανά για βοήθεια στον εαυτό μου τον ίδιο:

"Κάθε περίοδος στη ζωή σου είναι καλή, αρκεί να είσαι υγιής και να ξέρεις σε ποια περίοδο βρίσκεσαι."

Δεν είσαι φοιτητής, δεν είσαι εργαζόμενος, είσαι (στην αναμονή για) φαντάρος...